lubię ludzi, którzy szanują rzeczy duże. i niemniej przedmioty drobne. świadomość ulotności stanu posiadania
lubię ludzi, którzy wiedzą czego potrzebują, dokąd zmierzają, kim są, a kim nie są. na ich sile można się oprzeć, promieniem ożywić
lubię ludzi, którzy uśmiechają się i zagadują do brudnych dzieci na ulicy. pozbawieni ograniczonego wierzchniego postrzegania. i lęku
lubię ludzi, którzy potrafią z poszanowaniem odnosić się do tych, których nikt nie poważa. we wspólnej przestrzeni współistnieć
szanuję tych, którzy wytwale są przy ludziach starszych. dając siebie, sami oswajają śmierć
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz