a smutek też przejdzie;
czy ten rok był prosty? nie, nie był
czy wyklinałam go? wyklinałam
od miesiąca wyczekiwałam jego końca
to już prawie.
cyferka w kalendarzu. pfi!
a jednak utożsamienie ze smutkiem, z brakiem nadziei,
paroma uciechami, aniołem przy boku,
gniewem, żalem, nieprzebaczeniem,
bezcennymi chwilami ofiarowanymi mi za darmo. z miłości/
cóż to! to moje schronienie, lęki i obawy
to ja pośród ciszy hałasu moich myśli
to ja w pościeli/
30.12.2010, spróbuję nie dać sobie znowu wykraść nadziei;
ja, małogosia; idę, próbuję:)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz